خانه سکوت

“نام من پیترو گربر است اما در اینجا در فلورانس ، جایی که من از زمان تولد زندگی می کنم ، همه مرا مانند خواب خواب می شناسند.. من همانطور که پدرم بود ، من یک هیپنوتیزم هستم و با هیپنوتیزم به کودکان کمک می کند تا تروما را شرح دهند و بر ترس ها و فوبیا ها غلبه کنند.. به نظر نمی رسد ، اما من یک حرفه خطرناک است.. از آنجا که ذهن کودکان یک هزارتوی است و از بین رفتن آسان است و دیگر نمی تواند برگردد.. شاید این دقیقاً همان چیزی باشد که در ماتیاس اتفاق می افتد.. او نه ساله است و مدتهاست که یک رویای مکرر بوده است.. برای خیلی طولانی. در حال حاضر ماتیاس از خوابیدن می ترسد ، زیرا در خواب کسی به کسی می رود که نباید وجود داشته باشد.. زنی با هوای غم انگیز و همیشه تاریک از هوا و هرگز صحبت نمی کند.. بانوی ساکت رویاهای خود را مانند یک طیف زندگی می کند ، به عنوان یک حضور نگران کننده که او به واقعیت تبدیل می شود.. این نباید چیزی جز یک رویا باشد ، اما پس از آن … پس چرا احساس می کنم بانوی ساکت واقعی است؟. بنابراین چرا من در سکوت احساس ازدحام عظیم حشرات احساس می کنم؟. پس چرا احساس می کنم حتی خانه من ، خالی و تنهایی ، به ارواح آلوده است؟. و اگر داستان بانوی ساکت هنوز همه می نوشت … مثل مال من؟. نام من پیترو گربر است ، من در حال خوابیدن بچه ها هستم و ناگهان از خواب می ترسم.. و من حتی بیشتر از بیدار شدن می ترسم. “